Μεταξάδες Εβρου από την εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ της Θράκης «Το 1948 ήρθε ο στρατιωτικός διοικητής στο ύψωμα Τούμπα και είπε:- Μετά λύπης μου πρέπει να φύγουν από το χωριό πολλά παιδιά, από τριών μέχρι και δεκαοκτώ χρονών, για να μην τα πάρουν οι αντάρτες - .Από το χωριό Μεταξάδες φύγαμε γύρω στα πενήντα παιδιά προς το τέλος του μήνα Μάρτη του 1948. Πήγαμε στην Ορεστιάδα, στο Διδυμότειχο, στο Σουφλί και τέλος στην Αλεξανδρούπολη, όπου μείναμε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Ορισμένα παιδιά επέστρεψαν πίσω, υπήρχαν όμως και άλλα παιδιά από ολόκληρο το νομό Έβρο, μας βάλανε σ’ ένα καράβι, άλλα παιδιά κατέβηκαν στη Μυτιλήνη μα και σε άλλα νησιά. Υπήρχαν 52 παιδουπόλεις. Τριάντα δύο παιδιά από τους Μεταξάδες πήγαμε στη Σύρο και γυρίσαμε στο χωριό το 1950 τον μήνα Ιούνιο. Στη Σύρο πηγαίναμε στο σχολείο. Τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά μάθαιναν εκεί τέχνες. Οι παιδουπόλεις αυτές ήταν υπό την προστασία της βασίλισσας Φρειδερίκης» δηλώνει ο Μηδιούρας Νικόλαος.
Λέει ο κ. Χάλαρης στη συνέντευή του στην εκπομπή <> του ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου , εξιστορώντας τα γεγονότα όπως τα έχει καταγράψει << η Σύρος είχε δύο παιδουπόλεις, του Αγίου Αντρέα , κοντά στο νοσοκομείο και του Αγίου Χριστοφόρου στη Ντελαγκράτσια. Το σύνολο των παιδιών που φιλοξενήθηκαν σ ΄ αυτές ήταν 140.Τα παιδιά αυτά αγάπησαν τη Σύρο.>> Ένα από τα παιδιά εκείνα , ο Χρήστος Τερζούδης , χρόνια αργότερα να τι λέει στον κ. Χάλαρη <<…σήμερα πλησιάζω τα 70 μου χρόνια , αξιώθηκα και ήρθα στη Σύρο έπειτα από τόσα χρόνια. για προσκύνημα. . Βλέποντας τα κτίρια , θυμήθηκα τους ανθρώπους , μ΄ εκείνες τις φιγούρες και τα ευγενικά βλέμματα που μας φιλοξένησαν , μας περιποιήθηκαν , μας τάισαν, μας έντυσαν, μας μάθανε γράμματα και μας έδωσαν θάρρος και βγάλαμε από μέσα μας το φόβο. Τέτοιες μέρες να μην ξανάρθουν. Ζημιωθήκαμε όλοι. Ζημιώθηκε η πατρίδα μας . Κύριε Χάλαρη, στο πρόσωπό σας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ όλους τους Συριανούς., που μας αγκάλιασαν και μας ανακούφισαν. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να σας δώσουμε εκτός από την αγάπη μας. >>.
Ένα δημιούργημα , της περιόδου του εμφυλίου , σχεδόν αμέσως με τη λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου , όπου σύμφωνα με την τότε βασίλισσα Φρειδερίκη, σκοπός των παιδουπόλεων ήταν "να σώσουμε τα παιδιά μας των βορείων επαρχιών από την απαγωγή πέρα από τα σύνορα και τη διαπαιδαγώγησή τους σε εχθρούς της πατρίδας>>. Ο όρος "παιδόπολη" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από το Βασιλικό Ίδρυμα Πρόνοιας για να χαρακτηρίσει τα ιδρύματα "φιλοξενίας και περίθαλψης απροστάτευτων και ορφανών παιδιών" Η πρώην βασιλική οικογένεια υποστηρίζει ότι εκεί φιλοξενούνταν ορφανά ή με άρρωστους γονείς παιδιά ή όσα το οικογενειακό τους περιβάλλον δεν μπορούσε να τους δώσει τα αναγκαία ηθικά εφόδια. Αναφέρεται ότι με εντολή της Βασίλισσας Φρειδερίκης συγκεντρώθηκαν πολλά αγόρια και κορίτσια, που έχασαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1947 – 1949, τον ένα ή και τους δύο γονείς τους ή ήταν πολύ φτωχοί και δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις αντίξοες και δύσκολες συνθήκες ζωής, που προέκυψαν από τον πόλεμο αυτό.
Ωστόσο, εξετάζοντας αναδρομικά την υπόθεση, κύριος σκοπός της κυβέρνησης ήταν να σταματήσει ο ανεφοδιασμός των και να γίνει πιο δύσκολη η στρατολόγηση νέων από αυτούς, καθώς θα είχαν ενταχθεί από μικρή ηλικία στον αντίπαλο "ιδεολογικό" στρατό. Γινόταν εσκεμμένη παραπληροφόρηση των παιδιών με σκοπό την εκπαίδευση και ανατροφή με αντιλήψεις υπέρ του καθεστώτος….
Που είναι η αλήθεια και που το ψέμα; Δε θα εξετάσω ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο, δε θα εξετάσω ποιος ήταν ο νικητής ή ο νικημένος , ο θύτης ή το θύμα.. Αυτά νομίζω πως οι μελέτες από τα αρχεία των ενδιαφερομένων χωρών , καθ΄ όσον έχει περάσει ο κανόνας των 50 χρόνων που έχουν θεσπίσει πολλές χώρες για να έχει κάποιος πρόσβαση σ΄ αυτά , μπορούν να προσφέρουν τις ιστορικές εκείνες πληροφορίες/γεγονότα για την αντικειμενική ενημέρωση και γνώση της ιστορίας μας , χωρίς φόβο και πάθος. Και όπως λέει ο Lars Baerentzen το 1984 στη διάσκεψη που διοργανώθηκε στο Vilvorde Κέντρο από το Τμήμα Νέων Ελληνικών και Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικές , εάν λάβει υψηλού επιπέδου υποστήριξη της κυβέρνησης . Ο Lars Baerentzen σπούδασε κλασική και σύγχρονη ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Το 1982 επιμελήθηκε το έργο Βρετανικές εκθέσεις για την Ελλάδα , 1943-44 και συνεργάστηκε στην έκδοση Μελέτες για την ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1945-49.
ΣΕ επαφή που έχουμε με τον πολιτιστικό σύλλογο Μεταξάδων του Νομού Εβρου θα καταβληθεί προσπάθεια ώστε να εκδοθεί βιβλίο με το υπάρχον υλικό. Θα τα καταφέρουμε ? Στηρίζουμε πολλά σ΄ αυτό το όραμα στους απανταχού Εβρίτες-Θρακιώτες-Φίλους που θα ήθελαν να δουν μια ακόμη σελίδα της ιστορίας μας καταγεγραμμένη και όλο αυτό το πολύτιμο υλικό μνήμης να μη χαθεί.
Για αποκατάσταση ...το όνομα που αναγράφεται παραπάνω είναι Αναστάσης Τερζούδης και όχι Χρήστος. Η επισήμανση έγινε από το γιο του κ. Τερζούδη , τον κ. Βαγγέλη Τερζούδη με την ευχή, αν τα φέρει βολικά ο Θεός μπορεί να ξαναπεράσει από τη Σύρο...
η ευφυής διανόηση Ορίστε Submitted by Δημόκριτος Χαχαμίκος (not verified) on Wed, 06/10/2010 - 15:06. η ευφυής διανόηση
Ορίστε κύριοι, δείγμα για το που κατρακυλά τη νεολαία η "ευφυής" διανόηση :
Πρόκειται περί θρασυδείλου Submitted by Δημόκριτος Χαχαμίκος (not verified) on Wed, 06/10/2010 - 01:42. Πρόκειται περί θρασυδείλου ερωτοτροπίας προς γυναίκαν και φέρει ανούσια λογοφλυαρία γελοιότητας.
Μεταξάδες Εβρου
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό την εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ της Θράκης
«Το 1948 ήρθε ο στρατιωτικός διοικητής στο ύψωμα Τούμπα και είπε:- Μετά λύπης μου πρέπει να φύγουν από το χωριό πολλά παιδιά, από τριών μέχρι και δεκαοκτώ χρονών, για να μην τα πάρουν οι αντάρτες - .Από το χωριό Μεταξάδες φύγαμε γύρω στα πενήντα παιδιά προς το τέλος του μήνα Μάρτη του 1948. Πήγαμε στην Ορεστιάδα, στο Διδυμότειχο, στο Σουφλί και τέλος στην Αλεξανδρούπολη, όπου μείναμε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Ορισμένα παιδιά επέστρεψαν πίσω, υπήρχαν όμως και άλλα παιδιά από ολόκληρο το νομό Έβρο, μας βάλανε σ’ ένα καράβι, άλλα παιδιά κατέβηκαν στη Μυτιλήνη μα και σε άλλα νησιά. Υπήρχαν 52 παιδουπόλεις. Τριάντα δύο παιδιά από τους Μεταξάδες πήγαμε στη Σύρο και γυρίσαμε στο χωριό το 1950 τον μήνα Ιούνιο. Στη Σύρο πηγαίναμε στο σχολείο. Τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά μάθαιναν εκεί τέχνες. Οι παιδουπόλεις αυτές ήταν υπό την προστασία της βασίλισσας Φρειδερίκης» δηλώνει ο Μηδιούρας Νικόλαος.
Λέει ο κ. Χάλαρης στη συνέντευή του στην εκπομπή <> του ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου , εξιστορώντας τα γεγονότα όπως τα έχει καταγράψει << η Σύρος είχε δύο παιδουπόλεις, του Αγίου Αντρέα , κοντά στο νοσοκομείο και του Αγίου Χριστοφόρου στη Ντελαγκράτσια. Το σύνολο των παιδιών που φιλοξενήθηκαν σ ΄ αυτές ήταν 140.Τα παιδιά αυτά αγάπησαν τη Σύρο.>> Ένα από τα παιδιά εκείνα , ο Χρήστος Τερζούδης , χρόνια αργότερα να τι λέει στον κ. Χάλαρη <<…σήμερα πλησιάζω τα 70 μου χρόνια , αξιώθηκα και ήρθα στη Σύρο έπειτα από τόσα χρόνια. για προσκύνημα. . Βλέποντας τα κτίρια , θυμήθηκα τους ανθρώπους , μ΄ εκείνες τις φιγούρες και τα ευγενικά βλέμματα που μας φιλοξένησαν , μας περιποιήθηκαν , μας τάισαν, μας έντυσαν, μας μάθανε γράμματα και μας έδωσαν θάρρος και βγάλαμε από μέσα μας το φόβο. Τέτοιες μέρες να μην ξανάρθουν. Ζημιωθήκαμε όλοι. Ζημιώθηκε η πατρίδα μας . Κύριε Χάλαρη, στο πρόσωπό σας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ όλους τους Συριανούς., που μας αγκάλιασαν και μας ανακούφισαν. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να σας δώσουμε εκτός από την αγάπη μας. >>.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είναι παιδουπόλεις ή παιδοπόλεις ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα δημιούργημα , της περιόδου του εμφυλίου , σχεδόν αμέσως με τη λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου , όπου σύμφωνα με την τότε βασίλισσα Φρειδερίκη, σκοπός των παιδουπόλεων ήταν "να σώσουμε τα παιδιά μας των βορείων επαρχιών από την απαγωγή πέρα από τα σύνορα και τη διαπαιδαγώγησή τους σε εχθρούς της πατρίδας>>.
Ο όρος "παιδόπολη" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από το Βασιλικό Ίδρυμα Πρόνοιας για να χαρακτηρίσει τα ιδρύματα "φιλοξενίας και περίθαλψης απροστάτευτων και ορφανών παιδιών" Η πρώην βασιλική οικογένεια υποστηρίζει ότι εκεί φιλοξενούνταν ορφανά ή με άρρωστους γονείς παιδιά ή όσα το οικογενειακό τους περιβάλλον δεν μπορούσε να τους δώσει τα αναγκαία ηθικά εφόδια. Αναφέρεται ότι με εντολή της Βασίλισσας Φρειδερίκης συγκεντρώθηκαν πολλά αγόρια και κορίτσια, που έχασαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1947 – 1949, τον ένα ή και τους δύο γονείς τους ή ήταν πολύ φτωχοί και δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις αντίξοες και δύσκολες συνθήκες ζωής, που προέκυψαν από τον πόλεμο αυτό.
Ωστόσο, εξετάζοντας αναδρομικά την υπόθεση, κύριος σκοπός της κυβέρνησης ήταν να σταματήσει ο ανεφοδιασμός των και να γίνει πιο δύσκολη η στρατολόγηση νέων από αυτούς, καθώς θα είχαν ενταχθεί από μικρή ηλικία στον αντίπαλο "ιδεολογικό" στρατό. Γινόταν εσκεμμένη παραπληροφόρηση των παιδιών με σκοπό την εκπαίδευση και ανατροφή με αντιλήψεις υπέρ του καθεστώτος….
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου είναι η αλήθεια και που το ψέμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα εξετάσω ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο, δε θα εξετάσω ποιος ήταν ο νικητής ή ο νικημένος , ο θύτης ή το θύμα.. Αυτά νομίζω πως οι μελέτες από τα αρχεία των ενδιαφερομένων χωρών , καθ΄ όσον έχει περάσει ο κανόνας των 50 χρόνων που έχουν θεσπίσει πολλές χώρες για να έχει κάποιος πρόσβαση σ΄ αυτά , μπορούν να προσφέρουν τις ιστορικές εκείνες πληροφορίες/γεγονότα για την αντικειμενική ενημέρωση και γνώση της ιστορίας μας , χωρίς φόβο και πάθος. Και όπως λέει ο Lars Baerentzen το 1984 στη διάσκεψη που διοργανώθηκε στο Vilvorde Κέντρο από το Τμήμα Νέων Ελληνικών και Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικές , εάν λάβει υψηλού επιπέδου υποστήριξη της κυβέρνησης . Ο Lars Baerentzen σπούδασε κλασική και σύγχρονη ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Το 1982 επιμελήθηκε το έργο Βρετανικές εκθέσεις για την Ελλάδα , 1943-44 και συνεργάστηκε στην έκδοση Μελέτες για την ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1945-49.
ΣΕ επαφή που έχουμε με τον πολιτιστικό σύλλογο Μεταξάδων του Νομού Εβρου θα καταβληθεί προσπάθεια ώστε να εκδοθεί βιβλίο με το υπάρχον υλικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα καταφέρουμε ? Στηρίζουμε πολλά σ΄ αυτό το όραμα στους απανταχού Εβρίτες-Θρακιώτες-Φίλους που θα ήθελαν να δουν μια ακόμη σελίδα της ιστορίας μας καταγεγραμμένη και όλο αυτό το πολύτιμο υλικό μνήμης να μη χαθεί.
Για αποκατάσταση ...το όνομα που αναγράφεται παραπάνω είναι Αναστάσης Τερζούδης και όχι Χρήστος. Η επισήμανση έγινε από το γιο του κ. Τερζούδη , τον κ. Βαγγέλη Τερζούδη με την ευχή, αν τα φέρει βολικά ο Θεός μπορεί να ξαναπεράσει από τη Σύρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήη ευφυής διανόηση Ορίστε
ΑπάντησηΔιαγραφήSubmitted by Δημόκριτος Χαχαμίκος (not verified) on Wed, 06/10/2010 - 15:06.
η ευφυής διανόηση
Ορίστε κύριοι, δείγμα για το που κατρακυλά τη νεολαία
η "ευφυής" διανόηση :
Πρόκειται περί θρασυδείλου
Submitted by Δημόκριτος Χαχαμίκος (not verified) on Wed, 06/10/2010 - 01:42.
Πρόκειται περί θρασυδείλου ερωτοτροπίας προς γυναίκαν και φέρει ανούσια λογοφλυαρία γελοιότητας.
http://www.antibaro.gr/node/2018#comments