Εναν πουλίν, καλόν πουλίν, εβγαιν΄από την Πόλιν, μηδέ σ΄ αμπέλια κόνεψεν, μηδέ σε περιβόλιν, επήεν και ν΄ εκόνεψεν σ΄ Αγιά Σοφιας την πόρταν. Ενοιξεν τ΄ έναν το φτερόν, σο αίμαν βουτεμένον. Και σ΄ άλλο το φτερόν εθέ, χαρτίν βαστά γραμμένον. Ατό κανείς κι΄ αναγνωθ΄, κανείς κι ξερ΄ντο λέει, μηδέ κι ο Πατριάρχης μας με όλους τους παπάδες. Κι έναν παιδίν, καλόν παιδίν, πάει και αναγνώθει.
Σίτια αναγνωθ΄και σίτια κλαίει, σίτια κρούει την καρδίαν. Ν΄ αιλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία. Ν΄ αιλί εμάς και βάι εμάς, οι Τούρκ΄την Πόλ΄ επαίραν. Επαίραν το Βασιλοσκαμ΄κι ελλάεν Αφεντία. Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μαναστήρια κι Αι Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοπισκάται. Μη κλαίς, μη κλαις Αι Γιάννε μου και μη δερνοκοπάσαι. Η Ρωμανία αν πέρασεν, η Ρωμανία αν πάρθεν Η Ρωμανία αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
Εναν πουλίν, καλόν πουλίν, εβγαιν΄από την Πόλιν,
ΑπάντησηΔιαγραφήμηδέ σ΄ αμπέλια κόνεψεν, μηδέ σε περιβόλιν,
επήεν και ν΄ εκόνεψεν σ΄ Αγιά Σοφιας την πόρταν.
Ενοιξεν τ΄ έναν το φτερόν, σο αίμαν βουτεμένον.
Και σ΄ άλλο το φτερόν εθέ, χαρτίν βαστά γραμμένον.
Ατό κανείς κι΄ αναγνωθ΄, κανείς κι ξερ΄ντο λέει,
μηδέ κι ο Πατριάρχης μας με όλους τους παπάδες.
Κι έναν παιδίν, καλόν παιδίν, πάει και αναγνώθει.
Σίτια αναγνωθ΄και σίτια κλαίει, σίτια κρούει την καρδίαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ΄ αιλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία.
Ν΄ αιλί εμάς και βάι εμάς, οι Τούρκ΄την Πόλ΄ επαίραν.
Επαίραν το Βασιλοσκαμ΄κι ελλάεν Αφεντία.
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μαναστήρια
κι Αι Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοπισκάται.
Μη κλαίς, μη κλαις Αι Γιάννε μου και μη δερνοκοπάσαι.
Η Ρωμανία αν πέρασεν, η Ρωμανία αν πάρθεν
Η Ρωμανία αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.